dinsdag 18 december 2012

Ketenintegratie deel 2: De aannemer

Wat zijn de voor- en nadelen voor de aannemer bij ketenintegratie/bouwteam/BIM? Naast de zelfde voordelen als de architect: kennis winnen en daarmee het personeel opleiden en dit kunnen toepassen bij andere projecten, is juist de invloed die de aannemer kan uitoefenen een groot gewin voor zichzelf en de opdrachtgever.

Eigen details en werkwijze

Door mee te ontwerpen (engineering) kan de aannemer zijn details en werkwijze integreren in het ontwerp. Hiermee voorkom je fouten en vertraging op de bouw omdat het personeel van de aannemer bekend is met deze details. Dit werkt dus ook voordelig in de bouwtijd, wat weer een kostenvoordeel oplevert. Het toepassen van standaard details van de aannemer wordt enorm onderschat, hier valt veel winst te behalen. Er is niets zo kostbaar dan een timmerman die niet weet wat die  moet doen. Die houdt namelijk zichzelf, de uitvoerder, de architect en misschien ook nog de constructeur van zijn werk af wanneer ze vragen hebben: dat zijn dure uren voor de opdrachtgever (lees verliesuren voor de genoemde partijen, die zij wel of niet in hun aanbieding meenemen.)

Fouten goedpraten
Je voorkomt bouwfouten door vroegtijdig communiceren, dit geldt voor zowel de aannemer als de installateurs die bij het DO betrokken worden. In de praktijk worden bij aanbestedingen bouwfouten vaak doorgeschoven naar de onderaannemers, waardoor het financieel verlies van de aannemer gering blijft. Dit is natuurlijk niet wenselijk, maar puur financieel gezien zou je de som kunnen maken: is het duurder om in de voorbereiding mensen op het project te zetten of de bouwfouten op de bouw? Sterker nog, vaak worden ze nog "goed gepraat" richting de opdrachtgever. Praktijk is daardoor dat de faalkosten percentages die vaak wordt geroepen (5-10%) maar voor een klein deel bij de hoofdaannemer terecht komt en die neemt dit dan voor lief.

Dit is natuurlijk complete waanzin en kortzichtig, maar het is helaas een gevolg van het huidige aanbesteden waar de aannemers, onderaannemers en adviseurs projecten ver onder de werkelijke kosten "moeten" aannemen om überhaupt nog werk binnen te krijgen. Dit is natuurlijk geen juiste manier van werken, in het laatste deel: Klantgericht bouwen, kom ik dan ook terug op hoe het wel zou moeten.

Voorkom fouten al in de ontwerpfase
Deze site verwijst naar een onderzoek dat stelt dat meer dan de helft van de bouwfouten in het ontwerp worden gemaakt - dit vraagt naar meer praktische en brede kennis in de (definitieve) ontwerpfase. Het samenwerken van deze partijen en het daardoor voorkomen van dergelijke fouten is dus cruciaal, zie mijn eerdere blog waar ik stel dat de kennis in het voortraject (architect) niet juist wordt verdeeld. De mensen met de minste opleiding moeten het uiteindelijk maken; dit wordt vaak voor lief genomen met complexe ontwerpen/details.

Dalende bouwsom door transparantie
Nadeel voor een aannemer in een dergelijke open structuur is de open structuur zelf. Menig aannemers halen winst door onderaannemers onder druk te zetten en alleen de aannemer zelf ziet het inkoop-voordeel bij materiaal (soms wel 30% van wat jij en ik betalen). De aannemer zal hier transparanter mee om moeten gaan. Dit voordeel zou eigenlijk naar de opdrachtgever moeten gaan, waardoor de bouwsom wordt verminderd wordt en in het grote geheel bouwen goedkoper wordt. Een aannemer kan nog steeds gezond opereren met een transparante winstmarge en AK-dekking. Dit zou voor veel MKB bedrijven een cultuurslag zijn, maar eentje die onvermijdelijk is.

In het 3e deel: De klant staat centraal in dit alles. Wat betekenen dergelijke aanbestedingen voor een opdrachtgever?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten